Lena blog

Dojechaliśmy na miejsce, siedzimy w autobusie, zrobiło się zamieszanie, ponieważ zabrakło namiotu, w którym spać miały moje dwie koleżanki: Jagoda i Amela.W, też ma na imię Amela, dlatego mówimy na nią Waleria, wzięło się to od jej nazwyiska. Niestety muszą się one rozdzielić, Waleria będzie w namiocie ze mną i Amelą a Jagoda dochodzi do Klaudi i Oliwi (również naszych koleżanek). \

Przyszedł czas aby się rozpakować, 

- chwila, chwila, gdzie mamy położyć swoje ubrania, skoro nie ma tu żadnej szafy?- Pyta Waleria.

Właściwie było to dobra pytanie, ja i Amela też nie znałyśmy odpowiedzi. W naszym namiocie jest mało miejsca,po otwarciu ,,drzwi" była jedna kabina na prawo i jedna na lewo, na wprost stoi rozkładane krzesełko i mini stoliczek. W założeniu, w jednej kabinie spać miała jedna osoba a w drugiej druga lecz nas jest trójka. Postanawiamy, że gdy pani przyniesie nam materace wciśniemy je do jednej kabiny, tam będzie nasza sypialnia, w drugiej kabinie rozłożymy nasze ubrania, tak i się stało. 

Jesteśmy po zwiedzeniu okolicy naszego ośrodka, teren po którym możemy się poruszać jest dość duży, prócz plaży jest tu wypożyczalnia rowerków, kajaków, miejsce na posiłki, wiele zadbanych łazienek, budki z lodami i watą cukrową, plac zabaw, miejsce na ognisko i mały lasek. Cieszymy się, ponieważ teraz możemy właśnie na terenie ośrodka robić co chcemy, ja z Amelą wybieram bieg po lasku, Waleria, razem z Jagodą idą, obok placu zabaw, jest tam pole do gry w siatkówkę plażową. Zmieniam strój, psikamy się na komary i idziemy biegać. Wydaje nam się ta droga przez lasek trochę straszna ale do odważnych świat należy!!!

DZIĘKI ZA POŚWIĘCONY NA CZYTANIE CZAS.

WKRÓTCE KOLEJNE CZĘSĆI.

A TY POBIEGŁBYŚ TĄ TRASĄ?

WYZWANIE DLA CIEBIE: Idź do najbliższej osoby i zbij sobie z nią pionę

PS.Przepraszam za błędy ortograficzne.

Był to zwykły letni wieczór, wpatrywałam w gwiazdy, leżąć na trampolinie w swoim ogrodzie, nie byłam sama, na tarasie siedzieli moi rodzice z siostrami. Wstałam aby trochę poskakać i myślałam, że już niedługo szkoła lecz nie przejmowałam się tym, ponieważ w ostatni tydzień przed początkiem roku szkolenego jechałam no kolnie szkolną nad jezioro, nie mogłam się doczekać! Spanie w namiotach i codzienne kompiele w jeziorze! Jak w raju!

 Jutro wyjeżdżamy! -To  mój okrzyk gdy wstałam rano, dzień przed wyjazdem. Gadam przez rozmowę video, z moją przyjaciółką Amelą, Amela też jedzie na ten obóz i jesteśmy w jednym namiocie, namioty te nie są zbyt duże, dlatego tylko dwie osoby śpią w jednym namiocie. Wspólnie myślimy co musimy spakować. Idę zjeść szybkie śniadanie i wskakuje do basenu! 

Jade z moim tatą do sklepu kupić napoje i przekąski ,,na droge'' O kogo ja widzę! W sklepie spotykam moją koleżanke Tosię, rónież jedzie ona juto na kolonie. Witam się z nią i mówię:

- Tosia? O której i gdzie mamy jutro zbiórke?- Tosia na to:

- Przed szkołą o godzinie 8:00.

Odrazu zmartwiłam się, że tak wcześnie lecz Tosia zdążyła przerwać mi moje myśli i skończyła:

- Tak wcześnie, bo do 15:30 musimy się rozpakować, ponieważ po obiedzie idziemy zwiedzić okolice.

Nadzszedł dzień wyjazdu. jest godzina 7: 45 i moja mama odprowadza mnie na zbiórke. Jak mam być szczera myślałam, że bedzie tu tylko nasza szkoła, a widze wiele ,,nowych twarzy''. Żegnam się z mama i wsiadam do autobusu.

TO KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ, DZIĘKI ZA PRZECZYTANIE, CZEKAJ NA KOLEJNĄ CZĘŚĆ.

Hej!

Mam na imie Lena i to mój pierwszy wpis (mam nadzieje, że nie ostatni).Na pomysł założenia własnego bloga. wpadły moje siostry Maja i Olga, po przeczytaniu mojej książki na szkolny konkurs, natomiast tę strone poszukał mi mój kolega Kacper. W moim założeniu na tym blogu będą pojawiały się opisy wielu przygód, tych prawdziwych i tych wymyślonych.W głowie mam wiele pomysłów, aby ten blog, nie był zwykły

Dziękuję za poświęcony na czytanie czas.

Pozdrawiam Lena.